موضوع استخدامی های جدید و قدیمی که در بهمئی انجام می گیرد در نوع خود

بسیار جالب است. در حالی که جوانان تحصیل کرده و جویای کار شهرستان

بهمئی  به هر دری می زنند تا در ادارات دولتی و غیر دولتی این شهرستان و

بعضا در شهرستان های اطراف به  استخدام در بیایند و همواره در شهرستان

های دیگر استان به علت بومی نبودن استخدام نمی شوند و تنها چشم امیدشان

استخدام در خود شهرستان است که خود حکایت بسیار جالبی دارد.در

استخدامی بخشداری ها و فرمانداری های استان سال 90  بومی بودن 50 درصد

امتیاز استخدامی بودن را دارد و منظور از بومی بودن طبق بخشنامه هم به

صراحت اعلام میشود کسی بومی است که:1-محل زندگی اش با محل

استخدامی یکی باشد. 2-محل تولدش با مکان جغرافیایی محل استخدامی یکی

باشد 3-حداقل دو مقطع از سه مقطع تحصیلی ابتدایی،راهنمایی،و دبیرستان را

در محل جغرافیایی محل استخدام گذرانده باشد. با اعلام نتایج استخدامی

بخشداریها و فرمانداریهای استان متاسفانه اکثر نیروهای قبول شده برای

استخدام کسانی بودند که با توجه به بخشنامه بومی شهرستان بهمئی نبوده اند

در صورتیکه بعضی از نیروهای بهمئی حد نصاب نمره لازم و شرط بومی بودن را نیز داشتند (اصل بند استخدامی  در زیر آمده است) و حق  مسلم آنها ضایع و

باطل شده است. جالب است که همین استخدامی ها بعد از اینکه استخدام می

شوند عطای بهمئی را به لقایش می بخشند و با یه انتقالی سوری به شهر

خودشون می رود و بهمئی بی کارمند می ماند و جوانان تحصیل کرده بی کار.

بند 6 (قسمت 2و3) تذکرات :: ((داوطلبان بومی در صورت کسب حد نصاب نمره لازم وداشتن شرایط

مندرج در اگهی تا سقف 50 درصد از مجوزهای استخدامی مربوطه از اولویت لازم برخوردار می

باشند و به این صورت رقابت بین افراد بومی همان منطقه خواهد بود.))